İlkokulu bitirip ortaokula başladığımızda, bize bez bir torba içinden kura çektirerek öğreneceğimiz yabancı dili belirlediler. Almanca,  İngilizce ve Fransızca seçmek durumunda olduğumuz üç dildi ve ben Fransız dilini çekmiştim. Elimize ilk aldığımız Fransızca kitaplarını heyecanla inceler, böylesi bir dili konuşabilecek olmamı pek hayal edemezdim. Bu şekilde Ilgaz’da başlayan ortaokul döneminde ilk sene bitmek üzereydi ve mevsim yaza dönmüştü. Sabah okula …

Süleyman Sırrı Can. Bu ismi hiç unutmadım. Uzun boylu, güler yüzlü, esprili adam. Siyah paltosunu, yürüdükçe gıcırdayan siyah iskarpinlerini hep anımsarım. Bana okumayı sevdiren, sadece birinci sınıfın ilk döneminde önüme koyduğu Hürriyet gazetesinin neredeyse tüm haberlerini, önce okul müdürü Bahattin Çalış’a ardından tüm birinci sınıfları gezerek gururla okutturan öğretmenim. İlkokul öğretmenim, senin hiç unutmadım. Yıl 1970. Büyük bir heyecanla siyah …

Haymana Kaplıcalarının eski halini hayal-meyal hatırlarım. Evimizin karşısındaki sokaktan dümdüz devam ettiğimizde, karşımıza Arabacı Şerif’in tam karşı köşedeki evi çıkar. Onun sağından, hafif rampa aşağı beş dakika kadar yürüdüğümüzde, uzun ağaçlar arasında yer alırdı. O yıllarda şimdiki gibi evlerde duşa kabin, jakuzi veya küvet filan yoktu. Mevsimine veya ihtiyaca göre haftanın neredeyse 2-3 günü herkes hamama giderdi. Evde bizi kocaman …

Çocuktum,  belki ilkokul üç ya da dördüncü sınıfa gidiyordum. O vakitler tertemiz akardı Devrez. Koşup oynadıkça susar, hemen kıyısındaki kumları eşeleyip beklerdik. Beşe kadar saymadan orası buz gibi suyla dolar ve biz kana kana o sudan içerdik. Kıyısında boy gösteren söğütlerin derin suda kalmış köklerinden elleri ile balık çıkarırdı Bekir. Gözleri doğuştan görmezdi ama taşını, toprağını, ağacını iyi tanırdı Ilgaz’ın. …

1980 lerde, özellikle lise yıllarında, Adapazarı’ndan İzmit’e trenle gitmeye bayılırdım. O yıllarda can dostum, akrabam Turgay Kezer (Allah rahmet eylesin) İzmit’te oturuyor. Hafta sonları ya ben ona giderdim ya da o bize Sakarya’ya gelirdi. Trenlerde o zaman sigara içiliyordu. Oturacak yer bulamadığımızda cebimizden bir yarım puro çıkarır ve yakardık. Tabi vagon bir anda boşalmaya başlardı. Şaşıyorum; kalkıp ta kimse “ne …

Hiç çocukluk aşkı tatmayan var mıdır aramızda? Sanırım yoktur. Eğer bu kişi ile ilerde evlenmemiş iseniz, aradan yıllar geçip de hatırınıza geldiğinde çok tuhaf, anlatılması zor, karmaşık ama iç okşayan, yüzde tatlı bir tebessüm, yürekte ılık geçişler hissedersiniz. Adını, sesini ve yüzündeki detayları o günlerdeki gibi hatırlamıyor iseniz o kişi çocukluk aşkınız değildir. O, kafanızın içinde, en özel yerde, çok …

Üç ablam, annem ve ben 1971 veya 1972 nin baharında babamızdan izin alarak ilçedeki tek kapalı sinemaya gittik. Bu benim ilk sinemaya gidişimdi. Annem ve ablamlar fırsat buldukça giderlerdi. Ben daha çok sokakta mahalledeki yaşıtlarımla oyun oynamayı seviyordum, neden bilmiyorum, istemeyerek te olsa peşlerine takıldım. Merak etmiyor da değildim hani. Kocaman yarı karanlık bir solana girip, çoğu dolu koltukların arasında …