İsrail’in İstanbul Konsolosluğu Beşiktaş Levent’te bulunan YKB Plazalarında yer alıyor. İş merkezlerinin en yoğun olduğu bu bölgede birçok insan bazı detayları görmeyebiliyor. Konsolosu Mossad ajanları ve özel olarak Türklerden seçtikleri kişiler koruyorlar. Her sabah ikametten alınarak plazalara geliyor ve aynı şekilde plazadan çıkıp ayrılıyor. Sabah geliş ve akşam dönüşleri belli kural ve plan dahilinde yapılıyor. Tüm plaza çevresi, yol güzergahları …

İlkokulu bitirip ortaokula başladığımızda, bize bez bir torba içinden kura çektirerek öğreneceğimiz yabancı dili belirlediler. Almanca,  İngilizce ve Fransızca seçmek durumunda olduğumuz üç dildi ve ben Fransız dilini çekmiştim. Elimize ilk aldığımız Fransızca kitaplarını heyecanla inceler, böylesi bir dili konuşabilecek olmamı pek hayal edemezdim. Bu şekilde Ilgaz’da başlayan ortaokul döneminde ilk sene bitmek üzereydi ve mevsim yaza dönmüştü. Sabah okula …

Yıllar sonra, belki yirmi yıl sonra dostlarla tekrar bir araya gelmek ne güzel.1995 de geride bırakarak koptuğumuz, gözden uzaklaşıp, gönülde hep beraber olduğumuz dostlarla hasret giderdik. Mehmet Koldan ve Kemal Avcı, ikisi de birbirinden kıymetli arkadaşlarım. Çok kısa süre birbirimizi tanımamıza rağmen orada, İskenderun’da bilirim ki sevdiğim iki candan dost vardır. Kısmet oldu, yıllar sonra yolumuz düştü, ilk onları aradım, …

Çocuktum,  belki ilkokul üç ya da dördüncü sınıfa gidiyordum. O vakitler tertemiz akardı Devrez. Koşup oynadıkça susar, hemen kıyısındaki kumları eşeleyip beklerdik. Beşe kadar saymadan orası buz gibi suyla dolar ve biz kana kana o sudan içerdik. Kıyısında boy gösteren söğütlerin derin suda kalmış köklerinden elleri ile balık çıkarırdı Bekir. Gözleri doğuştan görmezdi ama taşını, toprağını, ağacını iyi tanırdı Ilgaz’ın. …

1980 lerde, özellikle lise yıllarında, Adapazarı’ndan İzmit’e trenle gitmeye bayılırdım. O yıllarda can dostum, akrabam Turgay Kezer (Allah rahmet eylesin) İzmit’te oturuyor. Hafta sonları ya ben ona giderdim ya da o bize Sakarya’ya gelirdi. Trenlerde o zaman sigara içiliyordu. Oturacak yer bulamadığımızda cebimizden bir yarım puro çıkarır ve yakardık. Tabi vagon bir anda boşalmaya başlardı. Şaşıyorum; kalkıp ta kimse “ne …

Üç ablam, annem ve ben 1971 veya 1972 nin baharında babamızdan izin alarak ilçedeki tek kapalı sinemaya gittik. Bu benim ilk sinemaya gidişimdi. Annem ve ablamlar fırsat buldukça giderlerdi. Ben daha çok sokakta mahalledeki yaşıtlarımla oyun oynamayı seviyordum, neden bilmiyorum, istemeyerek te olsa peşlerine takıldım. Merak etmiyor da değildim hani. Kocaman yarı karanlık bir solana girip, çoğu dolu koltukların arasında …